In de osteopathie bestaan drie bewegingssystemen.
In het Grieks betekent het woord ‘Oste-ein’ ‘bewegen’ en ‘pathie’ is passie, drang.
Dus is ‘osteopathie’ te vertalen in de drang om te bewegen. Beweging is noodzakelijk voor een goede circulatie, verversing van bloeddoorstroming van alle weefsels om goed te kunnen functioneren. Voor de systematiek zijn alle weefsels van het lichaam verdeeld in 3 systemen:
1. Parietaal systeem: het bewegingssysteem van het beenderengestel en de spieren. Dat vormt een samenhangend geheel waarbij een letsel of bewegingsverlies in een bepaald gewricht klachten kan veroorzaken op de plaats zelf maar ook elders in het lichaam.
2. Visceraal systeem: het bewegingssysteem van de buikorganen. Alle organen in het menselijk lichaam bewegen. Ze maken bewegingen uit zichzelf en onder invloed van het middenrif. Een aandoening of bewegingsverlies van een orgaan leidt niet enkel tot het slecht functioneren van het orgaan zelf maar kan eveneens invloed hebben op het systeem van spieren en gewrichten. Duidelijk zal zijn dat ademhaling en voeding hier een grote rol spelen.
3. Craniosacraal systeem: het bewegingssysteem van de schedel en het ruggenmerg. De schedel is geheel van botstukken, waarbij de verschillende delen langs elkaar schuiven. De hersenvliezen die hiermee in relatie staan, lopen door in het ruggenmergkanaal tot aan het staartbeen. In dit systeem zit een ritmische beweging. Dit ritme tussen de bewegingen in de schedel en de bewegingen in de rest van het lichaam kan verstoord worden door de systemen van het Parietaal en Craniosacraal systeem.
Iedere patiënt wordt altijd vanuit deze 3 systemen onderzocht en behandeld: vanuit een combinatie van deze 3 systemen worden de klachten veroorzaakt. Het is dus belangrijk om de achterliggende oorzaken te vinden en te behandelen ter ondersteuning van andere systemen.
